หลวงปู่สรวงท่านได้รับการย่อง ย่องเป็นผู้วิเศษแห่งภูตะแบงที่รู้จักกันดีของชาวบ้านแถบชายแดนเขมร-ไทย ท่านเดินลัดเลาะอยู่ตามป่าเขา และมีชีวิตอยู่ตามกระท่อมร้างปลายนา ท่านใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย บางวันใส่จีวร บางวันห่มขาว ในฤดูร้อนท่านจะห่มผ้าและนั่งผิงไฟ ใครให้อะไรก็โยนเข้ากองไฟ โดยมิได้สนใจว่าเป็นของมีค่าหรือเงินทองมากหรือน้อย เมื่อถึงฤดูหนาวก็มักจะอาบน้ำบ่อยๆ บางครั้งหลายๆ วันฉันอาหารสักครั้งก็เพียงเล็กน้อย เมื่อเข้าป่าก็รูดใบไม้เป็นอาหาร....ส่วนเรื่องอายุของท่านเท่าไรไม่มีใคร รู้ ผู้เฒ่าอายุ 90 ปี บอกว่าพ่อของเขาเกิดมาก็เห็นท่านมีสภาพเช่นนี้ บางท่านว่าอายุท่านเป็น 100 ปีขึ้นไป บางวันท่านอยู่แถบกันทรลักษณ์ อีกบางวันใกล้กันนั้นมีคนเห็นท่านอยู่พนมเปญ ท่านชอบสทนาธรรมกับ หลวงพ่อเจียม วัดกะมอล บ่อยครั้งก็ให้คนขับรถของหลวงพ่อเจียมไปส่ง แต่ท่านลงกลางทาง พอขับไปถึง พบว่าท่านยืนคอยอยู่ก่อนรถจะไปถึงเสียอีก อ้างอิงข้อมูลจากคุณสุธน ศรีหิรัญ บก.ลานโพธิ์ เหรียญนี้ได้มาพร้อมประคำ จากเจ้าของเดิมแบบนี้เลยครับ